domingo, 16 de noviembre de 2008

un millón de anos,


hai xa, habitaba no norte da Ría de Muros.
__
Non deixou descendencia.
__
Ainda se pode apreciar ben o porqué.
__
Tambén eu fiquéi de pedra cando o souben.

2 comentarios:

RIODERRADEIRO dijo...

En cada un de nós, a tartaruga fainos a pregunta do día.

arneironi dijo...

Tes toda a razón reghatinho: Todos os días temos que darnos de cabesadas nas pedras.
Hai xa muito tempo, disque 1.400 anos, que boa parte dos terrícolas encontraronlle certas virtudes a ese exercicio ximnástico. E niso continúan.
Cál non será a magnitude do rito que, por darte un exempro, en Santiago cortaron o acceso ao santo dos croques. Se non terán batido as cabeças na pedrinha.

No Islam teñen-o millor orgaizado. Cada quem bate na súa pedriña que pode recoller da shrine.
Eu tambén tiña uma pedra da Porta Santa que apañéi de neno nunha cerimonia de apertura da mesma oficiada polo Cardeal Quiroga. Perdín, xa non lembro cando, a pedra e, con ela, a santidade.
Son os coñecidos danos colaterais, sempre presentes en tudo.
Non séi si teréi contestado satisfatoriamente a túa pregunta do día.